Wykorzystanie QEEG w diagnostyce ADHD – jak działa i jakie ma zastosowanie?

Czym jest QEEG i jak jest wykorzystywane w diagnostyce?

W tym artykule dowiesz się, jak QEEG w diagnostyce ADHD może pomóc w lepszym zrozumieniu funkcjonowania mózgu osób z tym zaburzeniem. Poznasz, czym jest ilościowa elektroencefalografia (QEEG), jak przebiega badanie oraz w jaki sposób identyfikuje ono charakterystyczne wzorce fal mózgowych u osób z ADHD. Dzięki temu odkryjesz, dlaczego QEEG stanowi cenne narzędzie wspierające trafną diagnozę i skuteczne planowanie terapii.

Definicja QEEG: elektroencefalografia ilościowa

QEEG, czyli ilościowa elektroencefalografia, to zaawansowana metoda badania EEG, często określana jako "mapowanie mózgu" lub "ilościowe badanie EEG". Umożliwia ona szczegółową wizualną analizę i interpretację zapisów elektroencefalograficznych, co pozwala na precyzyjne wykrycie i ocenę nieprawidłowości w aktywności bioelektrycznej mózgu.

Zastosowanie QEEG w diagnostyce różnych zaburzeń - QEEG w diagnostyce ADHD

QEEG to zaawansowane narzędzie diagnostyczne wykorzystywane w diagnostyce zaburzeń neurologicznych i psychiatrycznych, takich jak autyzm, lęki, depresja, padaczka i zaburzenia snu. Stanowi cenną metodę diagnostyczną w rozpoznawaniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Analiza badania QEEG pozwala wykryć charakterystyczne wzorce fal mózgowych u osób z ADHD, takie jak nadmiar fal wolnych theta w stosunku do fal szybkich beta. Ten dysproporcjonalny wzór fal odzwierciedla obniżone pobudzenie kory mózgowej, co jest istotnym wskaźnikiem klinicznym w diagnostyce tego zaburzenia. Zastosowanie QEEG umożliwia dokładniejsze i bardziej obiektywne diagnozowanie ADHD, co z kolei pozwala na lepsze planowanie i dostosowanie terapii EEG-biofeedback do indywidualnych potrzeb pacjentów, zwiększając skuteczność leczenia.

Technika QEEG - przebieg badania QEEG

Typowa sesja QEEG trwa około godziny. Pacjent siedzi wygodnie na fotelu, a technik umieszcza na jego głowie czepek z elektrodami i przypina specjalne klipsy do płatków uszu. Podczas badania specjalista zleca pacjentowi wykonywanie różnych zadań, co umożliwia uzyskanie danych dotyczących aktywności fal mózgowych w trakcie określonych czynności. Dzięki temu możliwe jest dokładne zdiagnozowanie i zrozumienie funkcjonowania mózgu pacjenta. Diagnostyka QEEG powinna być zawsze przeprowadzana przed rozpoczęciem terapii Biofeedback EEG.

Analiza badania QEEG: Jak interpretować wyniki?

Interpretacji wyników badania EEG dokonuje wyłącznie specjalista neurolog. Proces ten obejmuje dokładne zbadanie pacjenta, analizę przebiegu choroby, objawów klinicznych, dotychczasowego leczenia oraz wszystkich dostępnych wyników badań. Warto zauważyć, że nieprawidłowy zapis EEG może występować nie tylko u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi, ale również u osób cierpiących na różnego rodzaju bóle głowy, a nawet u osób bez jakichkolwiek objawów neurologicznych.

ADHD i jego diagnoza za pomocą metody QEEG

ADHD: Zespół nadpobudliwości psychoruchowej

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, czyli ADHD (ang. attention deficit hyperactivity disorder) jest zaburzeniem, które rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i obejmuje trzy główne grupy objawów: nadmierną ruchliwość, zaburzenia koncentracji uwagi i nadmierną impulsywność.

Czym różni się ADHD od ADD?

Terminy ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) i ADD (zaburzenie deficytu uwagi) są często stosowane zamiennie, choć istnieją istotne różnice między nimi. ADD to starszy termin opisujący jeden z podtypów ADHD, charakteryzujący się głównie deficytami uwagi bez towarzyszących nadpobudliwości psychoruchowej lub impulsywności. Według aktualnej klasyfikacji DSM-5 wyróżnia się trzy główne podtypy ADHD: typ nieuważny, typ nadpobudliwy-impulsywny oraz typ mieszany. Kluczową różnicą między ADHD a ADD jest obecność objawów nadpobudliwości psychoruchowej oraz impulsywności w przypadku ADHD. Osoby z ADD mogą mieć trudności z koncentracją uwagi, łatwo się rozpraszają, zapominają, gubią rzeczy, jednak nie przejawiają nadmiernego ruchu ani impulsywnych zachowań. W przypadku ADHD, poza deficytami uwagi, występują również objawy nadmiernej aktywności ruchowej, trudności z uspokojeniem się oraz impulsywne reakcje i działania. Neuroterapia ADHD oraz problem impulsywności ADHD są istotnymi aspektami terapeutycznymi w przypadku tego zaburzenia.

Diagnoza ADHD: Jak QEEG pomaga w wykrywaniu zaburzenia?

Diagnostyka ADHD jest złożonym procesem, który obejmuje dokładny wywiad z pacjentem oraz jego bliskimi, obserwację zachowań oraz stosowanie specjalistycznych narzędzi diagnostycznych, takich jak kwestionariusze ADHD dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Kluczowe kryteria diagnostyczne ADHD określa międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń psychicznych DSM-5. Diagnoza wymaga również wykluczenia innych możliwych przyczyn objawów, które mogą naśladować ADHD, takich jak zaburzenia emocjonalne czy neurologiczne. Diagnostyka QEEG (Quantitative EEG) to zaawansowana metoda badania aktywności mózgu, która pozwala na precyzyjne i ilościowe analizowanie sygnałów z elektroencefalografu (EEG). Wyniki analizy QEEG mogą dostarczyć cennych informacji na temat funkcjonowania mózgu pacjenta, pomagając w identyfikacji nieprawidłowości w falach mózgowych, które są charakterystyczne dla ADHD. QEEG w diagnostyce ADHD umożliwia obiektywne potwierdzenie zaburzeń uwagi, nadpobudliwości oraz deficytów wykonawczych, wspierając trafne decyzje kliniczne i indywidualne planowanie terapii, w tym biofeedback.

Planowanie terapii neurofeedback - badanie EEG-Biofeedback

EEG-Biofeedback to nowoczesna metoda neuroterapeutyczna umożliwiająca zwiększenie skuteczności funkcjonowania mózgu Ważne jest, aby trening EEG-Biofeedback był dostosowany do wzorca mózgowego konkretnego pacjenta. Poprzez ocenę map mózgu można określić, które fale mózgowe należy poddać treningowi. Dzięki indywidualnej mapie mózgu specjalista może dostosować sugerowany trening mózgu do potrzeb pacjenta. Procedura diagnostyczna ilościowego EEG umożliwia odniesienie wyników do bazy normatywnej. Pozwala to porównać wyniki pacjenta z uśrednionym wynikiem grupy rówieśniczej (7-61 lat). Wykonanie badania QEEG przed i po treningu EEG-Biofeedback (neurofeedback) umożliwia określenie efektywności pracy terapeutycznej.

QEEG w diagnostyce ADHD jest kluczowe dla planowania terapii wspomagającej EEG-biofeedback. Planowanie terapii neurofeedback (EEG-Biofeedback), w tym wykorzystanie QEEG diagnostyki(Diagnostyka QEEG to zaawansowana metoda badania aktywnościmózgu, która pozwala na precyzyjne i ilościowe analizowanie sygnałów z elektroencefalografu (EEG))i analizy QEEG, jest procesem złożonym, wymagającym indywidualnego podejścia do każdego pacjenta. Kluczowe elementy obejmują:

1. Wstępną ocenę stanu pacjenta na podstawie wywiadu, badań psychologicznych i zapisu quantitative EEG (QEEG), co pozwala na identyfikację nieprawidłowych wzorców aktywności mózgu.

2. Określenie celów terapii, takich jak poprawa koncentracji, redukcja nadpobudliwości czy zwiększenie odporności na stres, przy uwzględnieniu wyników analizy QEEG.

3. Opracowanie strategii treningowej, która obejmuje dobór protokołów neurofeedback, lokalizację elektrod oraz parametry treningu EEG-Biofeedback, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta i wyników diagnostyki QEEG.

4. Zaplanowanie harmonogramu sesji, zwykle 2-3 razy w tygodniu, z regularną oceną postępów co 20 sesji za pomocąbadania QEEG.

5. Rozważenie integracji z innymi formami terapii, takimi jak trening uwagi, psychoterapia czy inne metody terapeutyczne pod nadzorem specjalisty.

Właściwe zaplanowanie terapii neurofeedback, uwzględniające QEEG diagnostykę i analizę QEEG, jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów i trwałej poprawy funkcjonowania mózgu pacjenta.

Porównanie badania EEG i QEEG

EEG a QEEG: kluczowe różnice

Różnica EEG QEEG: EEG rejestruje aktywność elektryczną lub fale mózgowe, które są reprezentatywne dla podstawowej aktywności korowej mózgu, natomiast QEEG to procedura diagnostyczna, która przetwarza zarejestrowaną aktywność EEG z zapisu wieloelektrodowego za pomocą komputera. Następnie stosuje analizę matematyczną i statystyczną w odniesieniu do tych fal mózgowych i porównuje je z bazami danych skompilowanymi z EEG osób bez znanej dysfunkcji mózgu.

Sprzęt elektroencefalografii ilościowej (badanie QEEG i system QEEG)

Aparatura QEEG składa się z systemu akwizycji sygnału EEG, czepków elektrodowych oraz oprogramowania do analizy i prezentacji wyników. Kluczowym elementem jest wysokiej klasy system QEEG/ERP firmy Mitsar, umożliwiający wykonywanie diagnostyki i tworzenie raportów QEEG. Wyniki badań QEEG mogą być prezentowane w formie map amplitudy, mocy, widm czy współczynników, co ułatwia interpretację. Istotną funkcjonalnością jest możliwość odniesienia wyników pacjenta do bazy normatywnej QEEG HBI Med., obejmującej ponad 1000 osób. Pozwala to na porównanie wyników z uśrednionym wynikiem grupy rówieśniczej, co jest przydatne w diagnostyce i planowaniu terapii. Rozbudowana wersja systemu z modułem ERP umożliwia również ocenę parametrów behawioralnych, takich jak koncentracja uwagi, czas reakcji czy impulsywność. Aparatura QEEG jest wyposażona w głowice 21-kanałowe EEG oraz 4 kanały poligraficzne, a w skład zestawu wchodzą również czepki Waveguard w różnych rozmiarach, żel elektrodowy oraz niezbędne akcesoria. Oprogramowanie Win EEG zapewnia akwizycję i analizę sygnału, a w cenie zawarta jest instalacja i szkolenie stanowiskowe

Szkolenia QEEG i warsztaty QEEG

Biomed Neurotechnologie organizuje szkolenia QEEG, które przygotowują uczestników do samodzielnego wykorzystywania metody diagnostycznej QEEG w planowaniu protokołów neurofeedbacku. Podczas szkolenia omówiona zostanie m.in: charakterystyka nieprawidłowych rytmów fal w mózgu, miary ilościowe QEEG, przebieg i różnice QEEG i EEG,oraz profile ADHD i markery QEEG w zaburzeniach.