Neuronauka stojąca za miłością

Mówi się, że miłość pochodzi od serca. Tak naprawdę zlokalizowana jest w mózgu. Jak miłość wpływa na nasz mózg?

W 2019 r. naukowcy przeprowadzili badanie, dzięki któremu odkryli, że spośród 102 osób, te, które były w związku, a ich partner był obecny podczas badania, wydawały się doświadczać mniej stresu lub bólu podczas zanurzania dłoni w lodowatej wodzie niż uczestnicy bez partnera obecnego przy badaniu. Świadomość, że jest przy nas bliska, ukochana osoba sprawia, że czujemy się pewniej.

Czym jest miłość?

Za przeżywanie romantycznej miłości odpowiedzialne są trzy główne neuromodulatory:

  • Dopamina

  • Oksytocyna

  • Wazopresyna

Dopamina jest głównym neuroprzekaźnikiem przyjemności w układzie nagrody w mózgu. Oksytocyna i wazopresyna wiążą się z przywiązaniem i budowaniem więzi. Są one kluczowymi hormonami zarówno dla romantycznego, jak i macierzyńskiego przywiązania, uwalnianymi podczas porodu czy karmienia piersią.

Napływ dopaminy sprawia, że czujesz się pobudzony i rozentuzjazmowany. Wzrost poziomu oksytocyny i wazopresyny wywołuje zachowania budujące więź.

Zmiana w poziomie dopaminy tłumaczy, dlaczego ludzie zakochani mają tendencję do koncentrowania się na obiekcie swoich uczuć do tego stopnia, że nie myślą o niczym innym. Dzieje się tak, ponieważ kiedy poziom dopaminy wzrasta, poziom serotoniny spada. Ludzie w początkowej fazie romantycznej miłości mogą doświadczać wyczerpania serotoniny do poziomów, które są typowe dla osób z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi.

Serce czy rozum?

Aby badać wpływ romantycznych relacji na mózg, badacze stosują jedną z dwóch technik skanowania mózgu:

  • Funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI)

  • Potencjały związane z wydarzeniami (ERP)

W 2000 r. przeprowadzono badanie fMRI, podczas którego ochotnicy oglądali zdjęcia swoich ukochanych. Skany ich mózgów wskazywały, że kiedy uczestnicy badania wpatrywali się w twarz osoby, w której byli zakochani, niektóre obszary ich mózgu "świeciły się".

Widząc obiekt swojego pożądania zwiększali aktywność w skupiskach mózgu zwanych półkulą, zakrętem obręczy, prążkowiem i jądrem ogoniastym – regionach, które również zapalają się pod wpływem euforii wywołanej kokainą.

Można więc powiedzieć, że istnieje swego rodzaju „przepis” na miłość. Jest to jednak skomplikowany proces. Nauka stojąca za miłością jest niezwykle złożona. Mamy jednak nadzieję, że dzisiaj poznałeś chociaż jej podstawy.

Wesołych Walentynek!

Bibliografia:

1. Bartels A. Zeki S., The neural basis of romantic love, 2000.
2. Bourassa K. J., Ruiz J. M., Sbarra D. A., The impact of physical proximity and attachment working models on cardiovascular reactivity: Comparing mental activation and romantic partner presence, 2019.

Najnowsze aktualności

PREMIERA: Nowe plansze reaktywne do treningu biofeedback

Więcej

Szkolenie „Sensomotoryka – wspomaganie rozwoju dojrzałości neuromotorycznej dziecka.”

Więcej

Promocyjne ceny kursów. Skorzystaj z oferty!

Więcej

Nowa era neurorehabilitacji

Więcej

Aktualności