Sensomotoryka - czym jest i jakie ma znaczenie
w prawidłowym rozwoju dziecka?
Termin ‘’sensomotoryka’’ składa się z dwóch członów ‘’senso’’ oraz ‘’motoryka’’ i tym samym opisuje związek pomiędzy istotą postrzegania i odczuwania otaczającego nas świata, ruchu i działania oraz związanych z tym umiejętności motorycznych.
Terapeuta znając tę zależność może poprzez wspieranie procesów sensorycznych (dotyczących organów zmysłów) i motorycznych (ruchowych) wpływać na takie umiejętności jak: postrzeganie, myślenie, emocje, motywacja, zachowanie.
Sensomotoryka to metoda oparta na ogólnie znanych podstawach teoretycznych dotyczących rozwoju człowieka oraz długoletniej pracy Winfrieda Scholtza z dziećmi przejawiającymi różnorodne zaburzenia rozwojowe. Założeniem tej metody jest wszechstronne wspieranie rozwoju dziecka.
Do kogo skierowana jest terapia sensomotoryczna?
Sensomotoryka umożliwia terapię z dziećmi z:
• Trudnościami w nauce (dzieci mające problemy w opanowaniu podstawowych technik szkolnych takich jak pisanie i czytanie)
• Problemami w zachowaniu (trudności w wykonywaniu poleceń, agresja, nieprawidłowe reakcje emocjonalne, wybuchy złości)
• Niewłaściwa koordynacja ciała oraz słaba precyzja ruchów
• Problemami w planowaniu ruchu (np. trudności podczas jazdy na rowerze lub podczas gier zespołowych)
• Niewłaściwą postawą ciała i niezgrabnością ruchową
• Problemami grafomotorycznymi
• Obniżoną sprawnością manualną
• Zaburzeniami koncentracji
• Zaburzeniami percepcji wzrokowej i słuchowej
• Opóźnionym lub zaburzonym rozwojem mowy
Diagnoza sensomotoryczna
Diagnoza sensomotoryczna to proces polegający na obserwacji prawidłowych i nieprawidłowych reakcji podczas testów wywoływania odruchów wczesnodziecięcych oraz analizie ich wpływu na sferę edukacyjną i zachowanie dziecka.
Terapia sensomotoryczna
W ramach terapii sensomotorycznej prowadzony jest trening równowagi, ćwiczeń regulacji napięcia mięśniowego, stymulacja proprioceptywna, ćwiczenia koordynacji ciała oraz ćwiczenia z zakresu motoryki małej i dużej.